توضیح

مطلبی که در پست قبلی درج شد از کتاب گهربار و گران سنگی(البته سنگ گران نه چون بالاخره کتاب روح بخش است اما سنگ نهایتا کتک بخش) ست به نام«فرهنگ مهاجم، فرهنگ مولد» اثر نویسنده جلبل القدر آقای «جلال رفیع»(و چه زیبا بر اثر حسن تصادف که ریشه جلیل و جلال هر دو یکی ست).

اوصیکم به مطالعه این کتاب.خصوصا عزیزانی که خود را صاحب نظر در مقوله فرهنگ می دانند. البته اگر خودتان را صاحب نظر هم نمی دانید می توانید از دریای پر گوهر این کتاب بهره مند شوید.

به قول یک نفر(آدم، قید آدم برای تمییز بین انسان و شتر است، چرا که واحد شمارش هر دو، نفر است) به شرط حیات و امداد الهی، از این پس بخش هایی از این کتاب نفیس را در این کلبه درویشی خواهید خواند.

برگرفته از یک کتاب

   زمانی، کسی در جلسه فرهنگی مهمی بنا بود حاضر شود که نتوانست. دوستان برآشفتند و توبیخ کردند که (قال رسول الله (ص) لا دین لمن لا عهد له). انتقاد می کنی، بد قولی هم می کنی؟! در پاسخ قلمی به دست گرفت و بر روی کاغذ طرح مبهم پر پیچ و تابی را نقاشی کرد. کاغذ را به دست مقام محترم داد و پرسید: بنگرید و بگویید که این چیست؟ یکی گفت گردباد است، یکی گفت منظومه شمسی است، یکی دیگر گفت کهکشان اول است، دیگری گفت طرح تکاملی سیر الی الله و صیرورت الهی انسان طراز نوین است (از همان حرفها و نقاشی هایی که متفکران ما قبل انقلاب، می گقتند و روی کاغذ رسم می کردند!)

   نقاش گفت: همه این تفسیر ها که بیان فرمودید از بیخ و بن غلط است. آنچه می بینید نه گردباد است و نه منظومه شمسی و نه کهکشان و خط شیری و نه خط سیر تکاملی انسان کامل. بلکه صف گاز است!! صف توزیع کپسول گاز مایع است در میدانی واقع در حوالی 45 متری سید خندان! در همین تهران خودمان! و توضیحا اضافه کرد : آن روز در جلو من دقیقا 985 عدد کپسول خالی (یعنی 387 تا بیشتر از شماره قطعنامه 598 !!) صف بسته بود، گردن کپسولهای خالی را با طناب وحدت به هم بسته بودند، خالی بندی کرده بودند، اما چون نمی شد که صف به ستون یک باشد ناگزیر به صورت دایره های بزرگ و محیط به یکدیگر در آمده بود…

انشاالله کتابش رو هم بزودی معرفی می کنم.

امتحانات

یکی از بدترین روزهای زندگی برام روز های امتحاناته!(البته در فارسی جمع با الف و ت غلطه اما خود کلمه امتحان هم فارسیه؟)

شاید بخاطر درس نخوندنه؟

یا بخاطر زیاد خوندن؟

یا علاقه نداشتن؟

یا…

ایام ایام امتحاناته.

خبرگان

با یکی از رفقام قرار گذاشتیم اگه مجلس خبرگان  برای دور جدید آقای هاشمی رو به عنوان رئیس مجلس انتخاب نکردن من به بچه های کلاس شیرینی بدم.

حالا با توجه به:

1-عدم انتخاب آقای هاشمی

2-عدم کاندیداتوری جناب ایشان

3-ریاست آقای مهدوی کنی

4-شوشتری بودن این حقیر

5-اتمام سال 89 (ببر)و آغاز سال 90(گربه)

6-التزام من به قول و وعده ایی که میدم

به نطرتون من شیرینی دادم یا نه؟

طلبتون

میخواستم یه مطلب راجع به بی حوصلگی بزنم، اما نشد

البته نشد که نه، یاد یه موضوع دیگه افتادم حالا ایشاالله باشه برای بعد

راستی اعیاد عدیده گذشته(فرحة الزهراء سلام الله علیها، آغاز ولایت امام زمان علیه السلام، میلاد پیامبر رحمت صل الله علیه و اله وسلم و امام جعفر صادق علیه السلام) مبارک.